مروری بر عوامل پایداری و توسعه در صنعت نساجی و پوشاک ایران

نوع مقاله : مقاله مروری

نویسندگان

1 1- دانشکده مهندسی نساجی و پوشاک، واحد قائم شهر، دانشگاه آزاد اسلامی، ایران، قائم شهر، صندوق پستی163

2 گروه طراحی پارچه و لباس شعبه ارومیه دانشگاه الزهرا، اورمیه، ایران.

3 ، دانشکده مهندسی نساجی و پوشاک، واحد قائم شهر، دانشگاه آزاد اسلامی، ایران، قائم شهر، صندوق پستی163

4 دانشکده مهندسی نساجی و پوشاک، واحد قائم شهر، دانشگاه آزاد اسلامی، ایران، قائم شهر، صندوق پستی163

5 4- دانش آموخته کارشناسی ارشد مدیریت نساجی، دانشکده مهندسی نساجی و پوشاک، واحد قائم شهر، دانشگاه آزاد اسلامی، ایران، قائم شهر، صندوق

چکیده

پایداری اصل تضمین کننده این موضوع است که اقدامات امروزه ما، دامنه گزینه‌های اقتصادی، اجتماعی و زیست‌محیطی را برای نسل‌های آینده محدود نمی‌کند. در حقیقت توسعه پایدار متعهد به حفظ محیط‌زیست و توجه به نیاز نسل‌هاى آینده است. صنعت نساجی و پوشاک یکی از آلوده‌کننده‌ترین صنایع جهان می‌باشد، از این رو در سراسر زنجیره عرضه پارچه و لباس، باید به جنبه‌های پایداری آن توجه ویژه‌ای گردد. بدین منظور، ارزیابی و بهبود اثرات اجتماعی، زیست‌محیطی و اقتصادی در هر مرحله از کل زنجیره عرضه باید مد نظر قرار گیرد. بخش صنایع نساجی و پوشاک به شدت درگیر مسائل زیستمحیطی، اجتماعی، اقتصادی است و طراحی پایدار میتواند موجب استفاده طولانیمدت و کاهش هدررفت مواد و محصولات شود. از مهم‌ترین یافته‌های این تحقیق می‌توان به ارتقاء آگاهی طراحان و تولیدکنندگان پوشاک درباره توسعه پایدار اشاره کرد که نقش مهمی را در کاربرد اصول توسعه پایدار در کشور دارند. یکی از راهکارهایی که در این زمینه می توان ارائه داد، استفاده بهینه از لباس به بهترین شکل ممکن است. خرید لباس هایی که از نظر کیفیت و طول عمر در سطح بالایی باشند می تواند بهترین راه حل باشد. یکی دیگر از راهکارهای این امر، بازیافت و ایجاد تغییرات جزئی در لباس‌هایی است که دیگر نمی‌خواهیم از آنها استفاده کنیم. مهمترین راهکار همزیستی با محیط زیست این است که افراد به تجارت اشتراک‌گذاری پوشاک روی آورند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

A Review of Sustainability and Development Factors in Iran'sTextile and Clothing Industry

نویسندگان [English]

  • Siavash Afrashteh 1
  • Arezoo . Mansori Ghara 2
  • Mehdi. Emami Ghareh Hajlo 3
  • Pieman Valipour 1
  • Roham Habibi 4
  • aghil Haji Hashemi 4
  • Tiam Habibi 5
1 2- Department of textile and Apparel Engineering, Qaemshahr Branch, Islamic Azad University, Qaemshahr, Iran
2 Department of textile and clothing design, Urmieh branch of Al-Zahra University, Urmieh, Iran.
3 Department of textile and Apparel Engineering, Qaemshahr Branch, Islamic Azad University, Qaemshahr, Iran
4 Ms.c. Student, Department of textile and Apparel Engineering, Qaemshahr Branch, Islamic Azad University, Qaemshahr, Iran.
5 4- Department of textile and Apparel Engineering, Qaemshahr Branch, Islamic Azad University, Qaemshahr, Iran.
چکیده [English]

Sustainability is the key to ensuring that our actions today do not limit the range of economic, social and environmental options for future generations. In fact, sustainable development is committed to preserving the environment and paying attention to the needs of future generations. The textile and clothing industry is one of the most polluting industries in the world, so special attention should be paid to its sustainability aspects throughout the textile and clothing supply chain. For this purpose, the assessment and improvement of social, environmental and economic effects at each stage of the entire supply chain should be considered. The textile and clothing industry sector is heavily involved in environmental, social, and economic issues, and sustainable design can lead to long-term use and reduce the wastage of materials and products. One of the most important findings of this research is the improvement of the awareness of designers and clothing manufacturers of sustainable development, which plays an important role in the application of the principles of sustainable development in the country. One of the solutions that can be offered in this regard is the optimal use of clothing in the best possible way. Buying clothes that are of high quality and longevity can be the best solution. Another solution is to recycle and make minor changes to the clothes that we do not want to use anymore. The most important solution to coexist with the environment is for people to turn to the business of sharing clothes.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Sustainability
  • Sustainable Development
  • Environment
  • Textile Industry
  • Fashion

مراجع

  1.       1. زاهدی، شمس‌السادات (1393). توسعه پایدار. تهران، انتشارات سمت.

    1. زاهدی، شمس‌السادات (1395). توسعه پایدار جامع (با تاکید بر مدیریت و کارآفرینی سبز). تهران، انتشارات علامه طباطبائی.
    2. Chavan, R. B. (2001). Indian textile industry-environmental issues. IJFTR, 26, 11-21.
    3. Muthu, S. S. (Ed.). (2017). Sustainability in the textile industry (pp. 9-15). Singapore: Springer.
    4. Schumacher, K., & Forster, A. L. (2022). Facilitating a circular economy for textiles workshop report. NIST Special Publication, 1500, 207.
    5. Sharma, K. D. (2017). Sustainable textile processing, in: International Conference on Textile & Clothing; Present and Future Trends. Textile Exchange, Washington, 314-323.
    6. عربیان، بنفشه‌السادات، دهقان چناری، مهدیه، احمدی، محمدصالح و پیوندی، پدرام. (1397). نمانام‌سازی در صنعت پوشاک ایران؛ موانع و راهکارها (مطالعه موردی: شهر یزد). علوم و فناوری نساجی و پوشاک، 7(4) ، 51-59.
    7. افراشته، سیاوش و شکری، مهشید. (1401). بررسی عوامل موثر بر تمایل پرداخت مصرف کننده برای تولیدات مبتنی بر مد ایرانی و اسلامی در استان مازندران. علوم و فناوری نساجی و پوشاک، 11(3)، 68-91.
    8. عادلی، امیدعلی، ملکی، محمدحسن و ریاضی، زهرا. (1401). شناسایی و رتبه‌بندی مهم‌ترین علل تمایل مصرف‌کنندگان داخلی به خرید پوشاک خارجی -مطالعه موردی در استان قم. علوم و فناوری نساجی و پوشاک، 11(1) ، 28-46.
    9. ولی‌پور، پیمان، حسین‌پور کاسگری، علیرضا و سیاری، مریم. (1400). ارائه مدل پیش‌بینی تمایل دانشجویان رشته طراحی لباس دختر در خرید پوشاک الهام گرفته از عناصر پوشاک سنتی ایران. علوم و فناوری نساجی و پوشاک، 10(2) ، 36-48.
    10. Genus, A. (Ed.). (2016). Sustainable consumption: design, innovation and practice (Vol. 3). Springer.
    11. Geiger, S. M., Fischer, D., & Schrader, U. (2018). Measuring what matters in sustainable consumption: An integrative framework for the selection of relevant behaviors. Sustainable development, 26(1), 18-33.
    12. Spitzner, M., & Buchmüller, S. (2016). Energiesuffizienz-Transformation von Energiebedarf, Versorgungsökonomie, Geschlechterverhältnissen und Suffizienz: Bericht zum emanzipativen Suffizienz-Ansatz, zur neuen genderreflektierten Methodik und Auswertung einer Fokusgruppendiskussion.
    13. Fischer, D., Böhme, T., & Geiger, S. M. (2017). Measuring young consumers’ sustainable consumption behavior: Development and validation of the YCSCB scale. Young consumers, 18(3), 312-326.
    14. United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization (UNESCO). (2014). UNESCO roadmap for implementing the global action programme on education for sustainable development.
    15. Brundtland, G. H. (2018). Report of the world commission on environment and development: our common future. Oslo, 20 Mar 1987.
    16. Kreuzer, C., Weber, S ., Off, M., Hackenberg, T., and Birk, C. (2019). Shedding Light on Realized Sustainable Consumption Behavior and Perceived Barriers of Young Adults for Creating Stimulating Teaching-Learning Situations. In: Sustainability, 11(9), 2587.
    17. Wang, P., Liu, Q., & Qi, Y. (2014). Factors influencing sustainable consumption behaviors: a survey of the rural residents in China. Journal of cleaner production, 63, 152-165.
    18. Barber, N. A., Bishop, M., &Gruen, T. (2014). Who pays more (or less) for proenvironmental consumer goods? Using the auction method to assess actual willingness-to-pay. Journal of Environmental Psychology, 40, 218-227.
    19. Joshi, Y., Rahman, Z. (2019). Consumers' Sustainable Purchase Behaviour: Modeling the Impact of Psychological Factors. Ecological Economics, 159(C), 235-243.
    20. موسی‌کاظمی‌محمدی، سیدمهدی (1379). ارزیابی توسعه پایدار در توسعه شهری؛ پژوهش موردی: شهر قم. رساله دکتری جغرافیای انسانی. دانشگاه تربیت مدرس.
    21. شاکری مطلق، ملیحه (1390). سنجش شاخص‌های پایداری شهر کوچک وحیدیه. پایان‌نامه کارشناسی ارشد برنامه‌ریزی توسعه منطقه‌ای. دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه علامه طباطبایی.
    22. Pike, M. (2003). Can Do Citizens. Social Enterprise Services & Searman Trust, London, UK.
    23. صالحی‌میلانی، ساسان و محمدی، مریم (1389). اهداف و شاخص‌های تحقق پایداری فرهنگی. فصلنامه‌نامه معماری و شهرسازی، 5، 81-98.
    24. عزیزمحمدی، سیمین (1391). بررسی توسعه پایدار در ایران با رویکرد ردپای بوم‌شناختی زمین. پایان‌نامه کارشناسی ارشد اقتصاد محیط زیست. دانشکده اقتصاد، دانشگاه علامه طباطبایی.
    25. Enders, J. C. & Moritz, R. (2015). Theories of Sustainable Development. London, Routledge.
    26. ساتن، فیلیپ (1389). درآمدی بر جامعه شناسی محیط زیست. ترجمه صادق صالحی، سمت، تهران.
    27. Adams,W. M. (2009). Green Development, Environment And Sustainability in Third world, Third edition. Routledge, London.
    28. WCED. (1987). Our Common Future. Oxford University Press.
    29. OECD. (2001). The DAC Guidelines. Strategies for Sustainbale Development.
    30. Zaccai, E. (2012). Over Two Decades in Pursuit of Sustainbale Development: Infulences, Transformations, Limits. Environment Development, 1, 79-90.
    31. UNESCO. (2005). Convention on the Protection and Promotion of the Diversity of Cultural Expressions. Adopted by the 33rd General Confrence of UNESCO.
    32. Mauerhofer, V.(Ed.) (2016). Legal Aspect of Sustainable Development:Horizontal and Sectorial Policy Issues. Springer.
    33. Chick, A. & Micklethwaite, P., (2011). Design for sustainable change: How Design and Designers can drive the Sustainability Agenda, Ava Pub., SA, UK.
    34. Drexhage, J. & Murphy, D. (2010). Sustainable Development: From Brundtland to Rio 2012. Advances in Applied Sociology, 15(12), 1-2.
    35. UN (2012). Culture: a driver and an enabler of sustainable development. UN system task team on the post-2015 UN development agenda, Thematic Think Piece, 1-10.
    36. Sachs, J.(2015). The age of sustainable development. Columbia University Press.
    37. Vadicherla, T. & Saravanan, D. (2015). Eco-Design/Sustainable Design of Textile Products. In: Muthu, S. S. (Ed.), Handbook of Sustainable Apparel, CRC Press, Taylor & Francis Group, 475-499.
    38. Tramuta, L. (2018). Why these fashion companies are taking sustainability seriously. http://fortune. com/2018/12/19/fashion-sustainability-green environment/. Accessed 2 Mar 2019.
    39. محمدی، وحید، اکرامی، احسان، محمدی، حامد و مرادحسینی، مریم (1399). شناسایی عوامل موثر بر صنعت مد و لباس با رویکرد پایداری محیط زیست، مجله علمی - علوم و فناوری نساجی و پوشاک، 9(1)، 21-29.
    40. Chapman, J. (2015). Emotionally durable design: objects, experiences and empathy. Routledge, London.
    41. Rosado-May, F., Urrieta, L., Dayton, A., Rogoff, B. (2020). In: Suad Nasir N, Lee CD, Pea R, McKinney de Royston M (eds) Handbook of the cultural foundations of learning. Routledge, New York, pp 79-96.
    42. Guan, Z. (2017). Fabric reconstruction based on sustainable development: Take the type of fabric recycling as an example. Journal of Arts & Humanities, 6(7), 13-18.
    43. Gwilt, A. & Rissanen, T. (2012). Shaping Sustainable Fashion: Changing the way we make and use clothes. Earthscan, UK.
    44. Feloni, R. (2019). Levi’s found a way to make hemp feel like cotton and it could have big implications for your wardrobe, https://www.businessinsider.com. au/levis.
    45. Blanchard, T. (2013). Green is the New Black: How to Save the World in Style. Hodder & Stoughton: Hachette UK.
    46. Lundblad, L., & Davies, I. A. (2016). The values and motivations behind sustainable fashion consumption. Journal of Consumer Behaviour, 15(2), 149-162.
    47. Statista. (2016). Worldwide production volume of chemical and textile fibers from 1975 to 2015 (in 1,000 metric tons). Retrieved from https://www.statista.com/statistics/263154/worldwideproduction-volume-of-textile-fiberssince-1975/
    48. Gardetti, M. Á. & Torres, A. L. (2013). Sustainability in fashion and textiles: Values, design, production and consumption. Sheffield: Greenleaf Publishing.
    49. Geiger, S. M., & Keller, J. (2017). Shopping for clothes and sensitivity for the suffering of others: The role of compassion and values in sustainable fashion consumption. Environment and Behavior, 1-26.
    50. Geiger, S. M., Fischer, D., & Schrader, U. (2018). Measuring what matters in sustainable consumption: An integrative framework for the selection of relevant behaviors. Sustainable development, 26(1), 18-33.
    51. Jacobs, K., Petersen, L., Hörisch, J., & Battenfeld, D. (2018). Green thinking but thoughtless buying? An empirical extension of the value-attitude-behaviour hierarchy in sustainable clothing. Journal of Cleaner Production, 203, 1155-1169.
    52. Dickenbrok, C., & Martinez, L. F. (2018). Communicating green fashion across different cultures and geographical regions. International Review on Public and Nonprofit Marketing, 15, 127-141.
    53. Mora, E., Rocamora, A. & Volonté, P. (2014). On the issue of sustainability in fashion studies. International Journal of Fashion Studies, 1, 139-147.
    54. Chowdhury, R. (2017). The Rana Plaza disaster and the complicit behavior of elite NGOs. Organization, 24(6), 938-949.
    55. Henninger, C. E., Alevizou, P. J. & Oates, C. J. (2016). What is sustainable fashion?. Journal of Fashion Marketing and Management.
    56. Bick, R., Halsey, E., & Ekenga, C. C. (2018). The global environmental injustice of fast fashion. Environmental health: a global access science source, 17(1), 92.
    57. Dickenbrok, C., & Martinez, L. F. (2018). Communicating green fashion across different cultures and geographical regions. International Review on Public and Nonprofit Marketing, 15, 127-141.
    58. Hansen, E.G., Schaltegger, S. (2013). 100 per cent organic? A sustainable entrepreneurship perspective on the diffusion of organic clothing. Corporate Governance, 13, 583-598.
    59. Goworek, H., Fisher, T., Woodward, S. & Hiller, A. (2012). The sustainable clothing market: an evaluation of potential strategies for UK retailers. International Journal of Retail &Distribution Management, 40(12), 935-955.
    60. McKinsey & Company. (2018). Is apparel manufacturing coming home?. Accessed 2 June 2019. https://www.mckinsey.com/_/media/mckinsey/industries/retail/our%20insights/is%20apparel%20manufacturing%20coming%20home/is-apparelmanufacturing- cominghome_vf.ashx
    61. Di Benedetto, C. A. (2017). Corporate social responsibility as an emerging business model in fashion marketing. Journal of Global Fashion Marketing, 8(4):251-65
    62. Shen, B., Wang, Y., Lo, C.K., Shum, M. (2012).The impact of ethical fashion on consumer purchase behaviour. J. Fash. Mark. Manag, 16, 234-245.
    63. Cho, E., Gupta, S. & Kim, Y. K. (2015). Style consumption: its drivers and role in sustainable apparel consumption. International Journal of Consumer Studies, Published online on 11 May 2015.
    64. Agarwal, D. (2019). Top 5 trends that will rule fashion retail in 2019. Accessed 15 February 2019.
    65. Kong, H. M. & Ko, E. (2017). Why do consumers choose sustainable fashion? A cross-cultural study of South Korean, Chinese, and Japanese consumers. Journal of Global Fashion Marketing, 8(3), 220-234.
    66. Wagner, M., Curtezad, A., Honga, Y. , Chenc, Y. ,Thomassey, S. & Zeng, X. (2019). A design analysis for eco-fashion style using sensory evaluation tools: Consumer perceptions of product appearance. Journal of Retailing and Consumer Services, 51(C), 253-262.
    67. Ozdamar Ertekin, Z., & Atik, D. (2015). Sustainable markets: Motivating factors, barriers and remedies for mobilization of slow fashion. Macromarketing, 35(1), 53-69
    68. Goworek, H., Oxborrow, L., Claxton, S., McLaren, A., Cooper, T. & Hill, H. (2018). M naging sustainability in the fashion business: Challenges in product development for clothing longevity in the UK. Journal of Business Research.
    69. Moon, K., Lai, C., Lam, E. & Chang, J. M. T. (2015). Popularization of sustainable fashion: barriers and solutions. The Journal of The Textile Institute, 106(9), 939-952.
    70. Shen, D. , Richards, J. & Liu, F. (2013). Consumers’ Awareness of Sustainable Fashion. The Marketing Management Journal, 23(2), 134-147.
    71. McNeill, L. & Moore, R. (2015). Sustainable fashion consumption and the fast fashion conundrum: Fashionable consumers and attitudes to sustainability in clothing choice. International Journal of Consumer Studies, 39, 212-222.
    72. Bucklow, J., Perry, P. & Ritch, E. (2017). The influence of eco-labelling on ethical consumption of organic cotton. In C. E. Henninger, P. J. Alevizou, H. Goworek, & D. Ryding (Eds.). Sustainability in fashion: A cradle to upcycle approach (pp. 55-80). London: Palgrave Macmillan.
    73. Kong, H.-M., Ko, E., Chae, H. & Mattila, P. (2016). Understanding fashion consumers’ attitude and behavioral intention toward sustainable fashion products: Focus on sustainable knowledge sources and knowledge types. Journal of Global Fashion Marketing, 7, 103-119.
    74. Kang, J., Liu, C., & Kim, S.-H. (2013). Environmentally sustainable textile and apparel consumption: The role of consumer knowledge, perceived consumer effectiveness and perceived personal relevance. International Journal of Consumer Studies, 37, 442-452.
    75. Ruppert-Stroescu, M., Lehew, M. L. A., Hiller Connell, K. Y., & Armstong, C. M. (2015). Creativity and sustainable fashion apparel consumption: The fashion detox. Clothing and Textiles Research Journal, 33(3), 167-182.
    76. Wrap (2012) Valuing our clothes. The true cost of how we design, use and dispose of clothing in the UK. Available at: http://www.wrap.org.uk/content/valuing-our-clothes [Accessed: 9 June 2014]
    77. The price of fast fashion. Nat. Clim. Change, 8, 1, 2018.
    78. Sweeny, G., (2015). Fast fashion is the second dirtiest industry in the world, next to big oil. EcoWatch.
    79. Brismar, A. (2016). Seven Forms of Sustainable Fashion. Retrieved from greenstrategy.se/sustainable-fashion/seven-forms-of-sustainable-fashion.
    80. فربود، فریناز (1393). زیبایی‌شناسی رویکردهای زیست پایدار در طراحی منسوجات. نشریه هنرهای زیبا-هنرهای تجسمی، 19(3)، 76 -65.
    81. شریفی، پرویز (1391). شش دوره صنعتی شدن ایران در قرون نوزدهم و بیستم. دنیای اقتصاد، شماره 2708.
    82. شریف‌زادگان، محمدحسین و نورایی، همایون (1394). بررسی تحولات صنعت و توسعه صنعتی در ایران به منظور آسیب‌شناسی توسعه صنعتی ایران. تحقیقات تاریخ اقتصادی،‌ 4(1)، 37-60.
    83. شفیعی، شکوفه، عباسی، رضا و حبیبی­راد، امین (1399). شناسنایی و رتبه­بندی چالش‌های توسعه تولید و راه­کارهای بهبود وضعیت در صنعت نساجی (مورد مطالعه: تولید پارچه چادر مشکی)،‌ فصلنامه توسعه تکنولوژی صنعتی، 41.
    84. صالحی­راد، علی، طبیبی، محمدرضا، عسگری، محسن و جابری، فاطمه (1393). چالش‌ها، موانع و راه‌کارهای پیشنهادی برای توسعه صنایع نساجی و چرم در ایران. مجله علمی - علوم و فناوری نساجی و پوشاک، 4(2)، 29-33.
    85. شفیعی، شکوفه، عباسی، رضا و حبیبی­راد امین (1399). جهش در تولید و توسعه صنعت نساجی با بررسی چالش‌ها و راه‌کارها: تمرکز بر بخش پارچه،‌ پنجمین کنفرانس بین‌المللی مدیریت صنعتی.
    86. وزارت صنعت، معدن و تجارت (1395). سند راهبردهای کلان و برنامه های عملیاتی توسعه صنعت پوشاک.
    87. عبادی، سید وحید، کازرونی حنیف و سمنانی، داریوش (1400). راهبردهای توسعه صنعت نساجی پیشرفته ایران. مطالعات مدیریت راهبردی،‌ 45، 159-141.

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 16 خرداد 1402
  • تاریخ بازنگری: 30 مرداد 1402
  • تاریخ پذیرش: 16 مهر 1402

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار